Boli mnie świat

Dzień dobry! Cześć! Witajcie!
W końcu mam chęć, aby do was napisać. Jakoś wcześniej nie miałem na to ochoty.

Dziwny był październik. tyle wam powiem. Aborcja, protesty. Billboardy sprzeciwiające się komunii świętej na rękę. No i ta niepewność. Co piątkowa niepewność, czy zamkną szkoły. Byłem często wkurzony jak wielu z was. A i czasem czułem bezsilność. Tak teraz obserwuje te protesty i myślę sobie, czy coś większego w nich wyniknie. Mogłoby. Zatem potraktujcie ten wpis jako wstęp do kolejnych tekstów, jako mini powrót. Bo coś przecież napisze wam o tym, co się działo. Przecież jakieś zdanie to mam. Ba! Mam informacje z dwóch stron konfliktów, stron wydarzeń. I wiecie, co?! Każdy kij ma dwa końce. Zawsze. Zostawiam was z wierszem. Nie lubię jesieni, szczególnie takiej szarej i ponurej. No złotą polską to tak, ale tej szaroburej to nie. Wiem, wiem, mam na blogu kategorię „kochaj jesień”. Czasami miłość przechodzi, tak jak przejdzie jesień.

„Nie lubię jesieni”

Nie lubię jesieni
Ja nie jestem jesieniarą
Nie lubię jesieni
a ona nie lubi mnie
Za to lubię wiosnę
Nawzajem się szanujemy
gdy wychodzą pierwsze pąki
my się razem całujemy
Ale jesieni to nie
No bo ona zwala z nóg
Dużo płacze i jest mokra

Ale żeby nie było tyle hejtu o jesieni
są dni że moje nie lubię
da się lekko zmienić
kiedy jesień mieni się swoim dumnym blaskiem
ma więcej żółci i czerwieni

#piosenka
Autor utworu napisał, że w jego piosenka porusza temat depresji i jej przeżywania. Stworzył ją w trudnym dla siebie okresie. Pod klipem na Youtubie autor napisał więcej. A i dobrze. Doceniam takie teksty.
Ja odbieram ja trochę inaczej. Tekst tej piosenki odbieram dosłownie. „Boli mnie świat”. Natrafiłem na nią w momencie, gdy zaczęła narastać napięcie w społeczeństwie. Ludzie myśleli o tym, żeby wyjść na ulice, a biskupi klaskali w ręce, a pan J. patrzył na wszystko jak na grę w w The Sims.