#łazikowirus

Hej, cześć, czołem, hej.
Nie wiem jak to się stało, że kończy już się maj. Trochę pracy, trochę urlopu, trochę pisania i oglądania filmów i już. W sumie to pół dnia siedzę przy komputerze, oczy same nawilżają mi się, bo nawilżacz powietrza nie daje już rady. Wniosek?! Czas na spacer!
Ostatnio dużo chodzę, gdziekolwiek. Efektem tego jest ten wpis. Zadziwiające jest to, ile ciekawych rzeczy można zauważyć chodząc bez celu po okolicy.

 

Moim pierwszym przystankiem była miejska, uliczna galeria sztuki nowoczesnej. Gdyby nie kwarantanna to nie wiedziałbym, że mieszkam obok takiej ciekawej galerii. 

 

 

 

 

 

Później skręciłem w lewo, no bo w prawo to nie wypada…
a tam…

i  przelękłem się widząc ten napis. Ta ręka tak skierowana. Ten ukryty, czarny wzrok pełen pogardy do bałaganu w moim pokoju. Skąd oni wiedzieli, że zostawiłem w kuchni kubek po herbacie?! No skąd?!
Następnie odbyłem krótka lekcję filozofii..


I tak mój wzrok przemierzał ściany… aż natrafił na słowo klucz…


” erotyk”

dumałem z chwilę, kilka chwil. Nie pamiętam już jak długo.
Parę ulic dalej napotkałem takie oto coś…


Chwile miałem zastanowienie, no bo, co miał w głowie twórca? I ja trochę się domyślam,
a częściowo to i wiem ze sprawdzonego wcześniej przeze mnie źródła, że kiedyś ktoś, którego imienia już nikt nie pamięta, krzyczał „Dajcie szamana”. I to stąd to jest! 
Potem poszedłem na ścieżkę w koronie drzew. Ma ona kilkaset metrów.  Jej część jest w obrazku głównym posta. Panuje na niej ruch jednokierukowy. Szybko się kończy i to tyle, co mogę o niej napisać. Bardziej ciekawiło mnie znalezisko, którego zdjęcie umieszczam wam poniżej

oraz drogowskaz na tą ścieżkę. Już znalazł się śmieszek jeden z drugim i działam rękoma  tao jak zadziałał. 

Pokazałem to zdjęcie mojej koleżance. Na widok tej fotografii stwierdziła, ze to jest droga z trzyjądrowego mężczyzny. 

Taki był Poznań ponad miesiąc temu. Pusty. Teraz robią się tłumy…